ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 26 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ


Ἀριθμός 9
Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2017
ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ
(Ρωμ. ιγ΄11-ιδ΄4)
Καθώς εἰσερχόμεθα, ἀδελφοί μου, στήν Ἁγίαν καί Μεγάλην Τεσσαρακοστήν, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς ἀπευθύνει ἕνα ἐγερτήριο σάλπισμα, μέσω τοῦ ἀποστολικοῦ ἀναγνώσματος, πού ἀκούσαμε, καί πού ἔχει ληφθῆ ἀπό τήν πρός Ρωμαίους ἐπιστολήν του. Μᾶς καλεῖ γιά ἀφύπνισι, γιά ριζική ἀλλαγή τοῦ ἑαυτοῦ μας. Νά ἐγκαταλείψωμε τά ἔργα τοῦ σκότους καί νά ἐπιδοθοῦμε στά ἔργα τοῦ φωτός.
Καί ἄς δοῦμε, ἐν πρώτοις, ποιά εἶναι τά ἔργα τοῦ φωτός, καί ποιά τά ἔργα τοῦ σκότους. Ἔργα τοῦ σκότους  εἶναι κάθε τι πού δέν εἶναι σύμφωνο μέ τόν Νόμον τοῦ Θεοῦ, αὐτά πού ὀνομάζομε στήν ἐκκλησιαστικήν γλῶσσαν ἁμαρτίες. Ὀνομάζονται δέ ἔργα τοῦ σκότους, διότι μᾶς ὁδηγοῦν, ὁδηγοῦν τόν ἄνθρωπον πού τά κατεργάζεται, «εἰς τό σκότος τό ἐξώτερον…», ὅπως ἀκούσαμε τήν περασμένην Κυριακήν. Καί, ἔργα τοῦ φωτός εἶναι αὐτά στά ὁποῖα ἀναφέρεται σήμερα τό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα καί ἡ ὑμνολογία τῆς σημερινῆς ἀκολουθίας τοῦ ὄρθρου. Ἡ συγχωρητικότης, ἡ νηστεία, ἡ ἐλεημοσύνη. Ἐνδεικτικά, ἀπό τά ἔργα τοῦ φωτός, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος παίρνει τήν νηστείαν. Ποιά ἡ σημασία της καί ἡ ἀξία της γιά τόν Ἀπόστολον Παῦλον; Πῶς τήν ἐννοεῖ;
Ἀκούοντας κανείς τά ὅσα ἀναφέρει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος πρός τούς Ρωμαίους, θά ἔλεγε ὅτι κάνει ἕνα λογοπαίγνιο μέ τίς λέξεις ἐσθίω, μή ἐσθίων κ.λπ. Τί σημαίνουν ὅλα αὐτά; Γιά νά καταλάβωμε, θά πρέπει νά δοῦμε τήν πραγματικότητα τῆς ἐποχῆς του. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος γνωρίζει ὅτι ὑπάρχουν δύο μερίδες χριστιανῶν: Οἱ μέν, εἶναι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι δέν σέβονται τόν θεσμόν τῆς νηστείας καί τρῶνε ὁποιανδήποτε τροφήν, οἱ δέ, εἶναι οἱ χριστιανοί οἱ ὁποῖοι νηστεύουν ὑπερβολικά· τόσον, ὥστε ἔχουν περιορίσει τό φαγητό τους μόνον στά λάχανα. Γνωρίζει ἐπίσης, ὅτι ἐκεῖνοι πού δέν νηστεύουν, περιφρονοῦν τούς νηστεύοντας. Καί, ἀντιθέτως, ἐκεῖνοι πού νηστεύουν, κατακρίνουν τούς μή νηστεύοντας.
Τί τονίζει λοιπόν; Τονίζει ὅτι ἡ νηστεία, μέ τήν ἔννοιαν τῆς ἀποχῆς ἀπό ὁρισμένες τροφές, δέν ὠφελεῖ καθόλου. Δέν ἔχει καμμίαν ἀξίαν, ἐάν περιορίζεται μόνον σ’αὐτό. Ποιά ἡ ἀξία της,  νά νηστεύωμεν τίς τροφές καί νά κατακρίνωμεν τούς ἄλλους, τούς ἀδελφούς μας; Γι’αὐτό θά ἔλθῃ ἀργότερα ὁ Ἱερός Χρυσόστομος καί θά μᾶς πῇ:  Νηστεύω δέν σημαίνει μόνον ἀπέχω ἀπό ὁρισμένες τροφές, ὄχι.  Ἀληθής νηστεία, θά μᾶς πῇ, εἶναι νά μή νηστεύῃ μόνον τό στομάχι, ἀλλά ὅλα τά μέλη τοῦ σώματος. Νηστεύουν καί τά χείλη καί τά μάτια καί τά αὐτιά καί  τά χέρια καί τά πόδια… Νηστεύουν λ.χ. τά μάτια, ὅταν δέν βλέπουν ἄσεμνα θεάματα. Νηστεύουν τά πόδια ὅταν δέν μᾶς ὁδηγοῦν σέ πράξεις ἁμαρτίας.
Καί ἄς δοῦμε, τώρα, γιατί τά λέγει αὐτά; Διότι πιστεύει ὅτι μόνον ὁ Θεός εἶναι σέ θέσι νά κρίνῃ δίκαια. «Σύ, ἄνθρωπε, τίς εἶ ὁ κρίνων ἀλλότριον;». Ποιός εἶσαι ἐσύ, ὦ ἄνθρωπε, πού θά κρίνῃς τόν ἄλλον; Σέ ἄλλο σημεῖον ὁ Χριστός μᾶς παραγγέλλει: «Μήν κρίνετε, ἵνα μήν κριθῆτε».
Ἀδελφοί μου!
Θά πρέπει νά καταλάβωμε ὅτι ἡ νηστεία, νοουμένη ὡς ἀποχή ἀπό ὁρισμένες τροφές, καθ’ ἥν στιγμήν κρίνομε καί κατακρίνομεν τούς ἄλλους, δέν μᾶς ὠφελεῖ καθόλου. Ὄχι μόνον δέν μᾶς ὠφελεῖ, ἀλλά μᾶς βλάπτει,  βλάπτει τόν ἑαυτόν μας. Ἄς παρακαλέσομεν, λοιπόν, τόν Θεόν τώρα, στήν ἀρχήν τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἐπαναλαμβάνοντας τά λόγια τοῦ Ἁγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου : « Κύριε καί Δέσποτα τῆς ζωῆς μου… δώρησαί μοι τοῦ ὁρᾶν τά ἐμά πταίσματα καί μή κατακρίνειν τόν ἀδελφόν μου…». ΑΜΗΝ.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣΚΟΜΙΔΗΣ Ή ΠΡΟΘΕΣΕΩΣ (φωτο. π. Ι.Ν. Κουντουριάδη)

Ο ΑΓΙΟΣ ΡΗΓΙΝΟΣ Ο μαρτυρικός ιεράρχης της Σκοπέλου και θαυματουργός πολιούχος άγιος του νησιού

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ (1509 -1579) Ο εκ Τρικάλων Κορινθίας θαυματουργός προστάτης των Ορθοδόξων και πολύτιμος πνευματικός θησαυρός της Κεφαλληνίας