ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ 9 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2012 Ι΄ ΛΟΥΚΑ
Ἀριθμός 9
Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2012
Ι΄ ΛΟΥΚΑ (Λουκ. ιγ΄ 10-17)
«Γύναι, ἀπολέλυσαι τῆς ἀσθενείας σου»
Θαυμάζει κανείς, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, γιά τόν τρόπο τῆς θεραπείας τῆς συγκύπτουσας γυναίκας, πού μᾶς διηγεῖται σήμερα τό ἱ. Εὐαγγέλιο. Παράλληλα, ἀπορεῖ γιά τήν δῆθεν ἱερή ἀγανάκτηση τοῦ Ἀρχισυναγώγου, πού προτιμοῦσε, στενοκέφαλα ἤ κακόβουλα, τήν ἀσθένεια τῆς γυναίκας, ἀπό τήν θεραπεία της, γιατί ἔτυχε νά εἶναι ἡμέρα ἀργίας. Ὅμως ὁ Ἐξουσιαστής τοῦ Σαββάτου καί τοῦ σύμπαντος, μέ τή θεοπρεπῆ Του προσταγή ἐλευθερώνει τήν ἄρρωστη γυναίκα ἀπό τά δεσμά της.
Β΄. Σ’ αὐτή τή θέση εὑρῆκε ὁ Χριστός τή γυναίκα. Ἀληθινή συγκύπτουσα ἀπό τήν ἀνθρωπιστική ἀνισότητα, κτυπημένη στήν ἠθική της ὑπόσταση, παραγνωρισμένη, ὄχι ὀλίγον, καί σ’αὐτή τήν κοινωνική της προσφορά. Ὅμως ὁ Χριστός, Μέγιστος τοῦ κόσμου Ἀναμορφωτής καί Θεάνθρωπος, ἀντίθετα σ’ ὅλους αὐτούς τούς ἀντιφεμινιστικούς θεσμούς τῆς ἐποχῆς, ἀνατρέπει τό κοινωνικό «κατεστημένο» καί τοποθετεῖ τήν γυναίκα στό ὕψος, πού τῆς ἁρμόζει: «Γύναι, ἀπολέλυσαι τῆς ἀσθενείας σου». Θραύει τά δεσμά της δουλείας καί τῆς ταπεινώσεως. «Οὐκ ἔνι δοῦλος, οὐδέ ἐλεύθερος». Διακηρύσσει τήν ἰσοτιμία καί ἰσονομία τῆς γυναίκας ἔναντι τοῦ ἀνδρός: «οὐκ ἔνι ἄρσεν καί θῆλυ». Πεσμένη, τήν ἀνορθώνει, ἁμαρτωλή, τήν συγχωρεῖ, σωματικά ἤ ψυχικά ἄρρωστη, τήν θεραπεύει, περιφρονημένη ἀπό τόν κόσμο, τήν δέχεται στόν ὅμιλο τῶν μαθητῶν Του καί σ’αὐτήν χαρίζει τήν ἐξαιρετική τιμή καί χαρά νά γίνῃ πρώτη μάρτυς καί διαγγελέας τοῦ μεγαλύτερου ἱστορικοῦ γεγονότος τῶν αἰώνων, τῆς χαρμοσύνου Ἀναστάσεως.
Ἀδελφοί μου! Ἡ γυναίκα ἔχει ἰδιαίτερα χαρίσματα καί προσόντα, δοσμένα ἀπό τόν Θεόν, πού τήν διαφοροποιοῦν ἀπό τόν ἄνδρα, στήν ἐπιτέλεση τοῦ ἀνθρωπιστικοῦ, τοῦ κοινωνικοῦ καί τοῦ ἠθικοῦ της προορισμοῦ. Ἔχει ἱκανότητες, πού τήν βοηθοῦν ξεχωριστά στό τόσο ἰδιάζον ἔργον της, μέσα στήν ἀνθρωπότητα. Γι’αὐτό πρέπει, εὐεργετημένη τόσο ἀπό τόν Θεάνθρωπον Ἰησοῦν, νά χρησιμοποιήσῃ ὅλες της τίς σωματικές, πνευματικές καί ψυχικές δυνάμεις, ὅλα τά ἠθικά της ὅπλα, γιά νά ἀναπλάσῃ καί νά ἀναμορφώσῃ σήμερα τό οἰκογενειακό κύτταρο, στήν ἐξυγίανση τοῦ ὁποίου εἶναι προορισμένη ἀπό τόν Θεόν. Ἔτσι ἡ ἀνθρωπίνη κοινωνία, σύνολον πολλῶν οἰκογενειακῶν κυττάρων, μέ τήν χριστιανική ἀναμόρφωση, καί τήν πολύτιμη συμβολή τῆς γυναίκας, ἄς ἐλπίσῃ, ὅτι θά ἰδῇ καλλίτερες ἡμέρες. Καί ἡ χριστιανή γυναῖκα – μητέρα, σύζυγος, ἀδελφή θά τιμηθῇ ἀκόμη περισσότερο μέ τό ἁμαράντινο τῆς δόξης στεφάνι ἀπό τόν ἀγωνοθέτη Χριστόν. Γένοιτο!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου